Okullarımız öğretim yılının açılması ile yine cıvıl cıvıl olacak öğrencilerle şenlenecek.Okul yılları hepimizin anılardan silemeyeceğimiz yıllardır.Ne kadar zor koşullarda olursa olsun yaşı ilerlemiş bizlerin okul yılları özlemle anılıyor. Bugün öğretimi paralı ve daha zor hale getirildi. Özel okulların çığ gibi çoğalması ile devlet okulları ile özel okullar arasındaki eğitim öğretim farkı açıldı.
Bunu fırsat bilen özel okul sahipleri okula giriş ücretlerine zam üzerine zam yaptılar.Bugün özel okulların yıllık masrafı m bir milyona yaklaştı. Bunu ülkemizde kaç aile sağlayabilir. Yasamız ilk öğretimin devlet katkısı ile ücretsiz olmasını emrediyor. Bugün devlet okulları masrafları da dar gelirli ailelerin bütçelerini sarsar hale geldi.
Bu koşullarda ülke geleceğinde söz sahibi olacak gençlerimize okuma imkanını nasıl sağlayacağız?
Özel okulların kitap masrafı 25-30 bin lira arası. Giyim ve diğer masraflarla bu oran katlanarak artıyor. Böyle sorunlar yumağı bir dönemde gençlerimiz sınıflarına girecek İlk okul öğrencilerine bir öğün yemek dahi sağlayamadık. Gelecek nesillere yatırımı engellemek ülkemiz için yapılacak en büyük kötülüktür.
Zor şartlarda da olsa gençlerimize okullarında başarılar dilerim.
Öğrenci azlığı ileri sürülerek köylerimizdeki ilkokullar birbiri ardına kapandı.Okul binaları bugün harabe haline geldi.
Başka alanlarda dikkate alınmayan gereğinden fazla harcama yapılan devlet kaynakları köy okullarının devamı için çok görüldü.
Şimdi bakıyoruz, öğrenciler taşıma sistemi denilen yöntemle okul olan köylere taşınıyor.
İlkokul eğitiminde öğrencilerin en verimli olduğu yerlerin ailelerine yakın yerler olduğu söylenir.
Eğitim sadece öğrenci ile öğretmen arasında gerçekleşen bir eğitim değildir. Ailelere de eğitimin katkısı olmalı.
Köy okullarının kapanması ile öğrenciler aile desteğinden uzak kaldı.
Köy okullarından sadece öğrenciler değil veliler de yararlanıyordu.
--------------------
ULUSAL BAYRAM GÜNLERİ UNUTULDU
Ulusal bayram günleri geldiğinde bayram kutlamalarını izleyip velilerin de milli duyguları tazeleniyordu.
Köy halkından okulların kapanması ile bu bağlar koparıldı.Okulları kapanması ile ulusal bayram günlerinde köylerde bayramı andıran görüntüler yok .Köylüler ancak televizyonlarda veya bayramın kutlama yapıldığı yerlerde görebiliyor.Bayramda bazı köyleri dolaştım bu mutlu günde evine ve işyerine bayrak asan yok denecek kadar az.
Bunda köylülerimizi suçlayamayız. Okulların olmadığı yerlerde Ulusal Bayram günleri kutlanmıyor.
.Avrupa ülkelerinde uygulanan en küçük yerleşim yerinde okulların olması ülkemizde benimsenmedi.
İlkokullar az nüfuslu köylerimize çok görüldü.
Şimdi bayram günlerinde muhtarlık, varsa sağlık merkezi dışında bayrağımızın asıldığı bir yer yok.
Bayram günlerinde öğrencilerle birlikte velilerin de İstiklal marşımızın söylendiği günler geride kaldı.
Okulların kapanmasıyla sadece öğrenciler bu haktan mahrum edilmedi.Veliler de öğrencilerden koparılarak ulusal bayram günü kutlamalarından yoksun kaldı.
.
