Sanatla uğraşmak, hem çok zevkli hem de yıpratıcı. Şöyle ya da böyle; iyi ya da kötü kırk yıldır amatörce de olsa bu işin içindeyim, şiir ve yazılarımla. Bereket olumsuzluklara kulak asmıyorum. Küçümseyenlere paçayı kaptırmamaya çalışıyorum. Sevenler, takdir edenler de elbette var.
Onlara da insanı teşvik etmekteler.
Eleştiri elbette olacaktır. Ancak onun da kendi kuralları var… Alay, küçümseme… boyutlarında olmamalı. Çünkü bana göre sanat yolunda uğraş verenlerin hepsi kendine göre farklı ve özeldir. Kimsenin kimseyi kıskanmasına gerek yoktur. Her sanatçı farklıdır anlayacağınız.Tek ve kendine özgüdür.
Değerler zamanın eleğinden geçtikten sonra belirginleşecektir…
Şunu da eklemeliyim sanatla uğraşmak, bu konuda çaba harcamak bence bir ayrıcalıktır…Yorucu ama dinlendiricidir de…
Neyse, fazla uzatmadan asıl konuya döneyim.
Posta, Gazetesi’nin “Amatör Şairler” köşesi var. Her gün bir miktar şiir yayınlanır. Genelde bir bakarım. Bazen tanıdık isimlere rastladığım da olur.
İki kezdir kendime de rastladım. Oysa ben kendim o köşeye hiç şiir göndermedim. İster inanın ister inan mayın göndermedim.
Demek ki beni ya da şiirimi seven birileri varmış. Kim olduğunu bilmiyorum . Kitaplarımdan mı aktarıldı, onu da bilmiyorum. Bilmesem de olur. Fotoğraf ve kısa bilgiler de var. Ancak birinde yaşım 42 , diğerinde 65 olarak belirtilmiş. Oysa ben 42 doğumluyum (Kırklareli-Vize).
