Elleri öpülesi, gelecek kuşakların yetişmesinin mimarı olan öğretmenlerimizden emekli olanlar,daha çağdaş bir eğitim döneminde yetişen ve yurdun dört bir yöresinde görev yaparak başarılı neslin yetişmesini sağlayan öğretmenlerimizden emekli olanların çoğu günlerini çoğu zaman kahve köşelerinde geçiriyor.
Çok genç yaşta göreve başlayıp en verimli döneminde emekliliğe hak kazanan öğretmenlerimizin,eğitimin paraya dönüştüğü günümüzde de verimli olabilecekleri emeklilik günlerinde eğitime katkı yapmaları onlar için de gurur ve onur vesilesi olmaz mı.?
Ülkemizin bazı illerinde mahalli yönetimlerin de katkıları ileöğretmenlerimizin öğrencilere kurs verecekleri imkanlar tanınmıştır.Öğretmenlerimiz buralarda boş zamanlarının bir bölümünü ayırarak ailelerinin ekonomik durumu uygun olmayan öğrencilere kurs veriyor.
Böylece onların ekonomik şartlarını aşan kurs ücretlerinden kurtarmış oluyorlar.Emeklieğitimcilerimiz bualanda donanımlı birikimi olan kimseler bundan yeni yetişeceköğrencilerinyararlanmasını sağlamaları bu arada az da olsa bu alanda maddi imkan da sağlaması mümkün olur.
Velilerin de bu öneriye olumlu yaklaşacaklarını sanıyorum. Ülkemizde çağdaş eğitimin son temsilcileri olan deneyimli eğitimcilerimiz de bu konuda gelecek teklife olumlu yaklaşacaklardır.
Sağlık koşulları ve imkanları uygun olan eğitimcilerimiz bu alanda katkı sağlamaları ile gittikçe yozlaşan eğitim sistemini önlenmesine katkı yapmış olurlar.
Eğitimde de bazı meslekler olduğu gibi emekli olunsa da kendinizi eğitim dönemlerindeki gibisanırsınız .
Öğretmenlerimizin öğrencileri gördükleri yerde ilgilenmeleri ve gerektiğinde uyarıda bulunmaları meslek aşkından kaynaklanmaktadır.
Emekli eğitimcilerimizin dernekleri kanalıyla böyle bir öneride bulunması özellikle dar gelirli aileleri mutlu edecektir.Bu mutluluk onların daha sağlıklı kalmalarına ömürlerinin uzamasına katkı yapacaktır.
