YA TUZ DA KOKARSA

İnsanların haklarını almada sorun yaşandığı, haksız duruma düştüğünde halkın en güveneceği kurum olan yasalara güve azaldığı zaman söylenen özdeyişe göre “Et kokarsa kokmasını önlemek için tuzlanır. Ya bu görevi yapan tuz da kokarsa ne olacak.?

Maalesef, halkın bazen kamu kurumlarına güveninin azalması bazen bu özdeyişi gündeme getiriyor.

Toplum düzenini sağlayan en önemli devlet kurumlarının başında yargı gelir. Çünkü bu kurum halk arasında ayrım yapmayarak hizmet verir. Yargı görevinin simgesi gözleri kapalı bir heykelin önündeki terazi bunun simgesidir.

Demokrasimizin en güvenli kurumları bu ve diğer devlet kuruluşlarımızdır.

Her vatandaş “Yasa ne dediyse doğrudur” inancındadır.

Son günlerde farklı yargı kurumları arasında yaşanılan farklı yorumlar toplumu bu inanışta endişeye sevk ediyor. Bu durum halkı “Acaba kim doğru söylüyor” ikilemini gündeme getiriyor.

Yargı gibi toplumun en güveneceği kurumlardagörülenbu durum toplum arasında haklının haksız, haksızın haklı olabileceği endişesini yaratıyor. Bu konuda yetkili olanlar toplum içindeki bu endişeyi,toplum arasında yaratabileceği güvensizliği gidermeleri gerekir.

Yazımın başında belirttiğim gibi etin kokmasını tuzla önleyebiliriz. Ya tuz da kokarsa bu kokuşmuşluğu önlemek mümkün mü?

Toplum arasında süregelen güven ortamının zedelenmesinin nelere mal olduğunu anlamak için geçmiş yıllarda yaşanan bu tür uygulamalara bakmak yeterli.

Toplumumuza has olan bin yıllardır süregelen dostluk ve kardeşliğinin bozulması kimseye yarar sağlamaz.

BUNLARI BİLİYOR MUSUNUZ.?

MESİR ŞENLİĞİ 1539 YILINDAN BU YANA YAPILIYOR

Ülkemizde Mesir Bayramının ilk kutlanışı 15 Nisan 1539 günüdür

Manisa ilinde her yıl 15 nisanda düzenlenen şenliklerle kutlanan bu bayramın en önemli özelliği “Mesir Macunu” denilen tatlının Sultan Camisi minarelerinden halka atılmasıdır.Bu macun 41 çeşit maddenin karışımından yapılır.Manisa’da hekimlik yapan Merkez Efendi,Ya da Musa Bin Müslihittin Bin Kılıç tarafında hasta iyileştirmede kullanılmıştı. Bu macun halk tarafından büyük ilgi görünce Manisa’da Sultan camisinin minaresinden15 Nisan 1539 da halka dağıtıldı.Bu gelenek o günden bu yana devam ediyor.