Kasımpatları, canlı , iri ve renk renk. Kasım ayanda açan bu krizantemler belki de kış öncesinin son günleri eskilere bakınca…
Ancak Kasım da açan başka şeyler de var. Ben başka patları anımsatmak niyetindeyim.
Hepsinden önce önem kazanan On Kasım. Büyük önder Atatürk’ün ölüm yıl dönümü.
Yaşamını yitirdiği böyle bir günde saygı ve sevgi yeniden tazelenir. Yürek yürek anılırken Atatürk gerçeği bir kez daha netleşir, güzelleşir ve kökleşir.
O henüz çocuk sayılabilecek yaşta dokuzu beş geçe işini bırakıp müşterisiyle birlikte saygı duruşuna geçmesi görüntüleri tüm ulusun gözlerini yaşarttı.
Bu demektir ki Atatürk bugün bile insanımızın ve ülkemizin yüreğinde. Kimseler bu saygı ve sevgiyi yok edememiş, edemeyecek güçte değil, anlaşılan. Bu duygu öyle görünüyor ki, sonsuza değin sürecek; akılcı bir biçimde.
Eleştirmeye yeltenen boş boğazlar da çıkmıyor değil. Ama öyle sanıyorum ki onların çoğu çıkarcı ve uzaktan kumandalı. Bu kendini bilmez maşaların yaklaşımlarına kulak asılmaz elbet.
Bu beyinsizler o sevgiyi yok edemedikleri gibi daha da çoğaltıyorlar bence. İşte o boyacı çocuk örneği, işte halkın bu sevgiyle dolu dolu yüreği.
Bu sevgi birlik ve bütünlüğümüzün bereketi ve köşetaşı bundan böyle.
Bu ölüm yıldönümünde de adına yaraşır biçimde anılacak olması elbette yüreklere su serpmiştir.
Kasım ayı başka önemli olayları da bünyesinde barındırır. En başta kurtuluş bayramları.
Aklımda kalanlardan bir kaçı: Bir Kasım Saray’ın, İki Kasım Vize ‘nin, Dokuz Kasım Kırklareli’nin… kurtuluş bayramları…
Yirmi beş Kasımda Edirne’nin kurtuluşu. Edirne’nin kurtuluşu son olduğu için daha bir anlam ve önem kazanmaktadır. Çok canlı, zengin ve heyecanlı kutlanır. Trakya’nın dört bir yanından bu şöleni izlemek için bir çok insan gelir. Bu arada Selimiye ve öteki tarihi yapıtlar ve güzellikler de gezilip görülür.
Gelmişken bir porsiyon tava ciğer ya da köfte yemeden gitmemek gerek.
Bu bölgenin bir de satır kıyması var, ünlülerden. Keşen-Enez hattında, daha çok da kır lokantalarında bulunur. Edirne’ye bir türlü gelmedi nedense. Lezzetin doruğunda bir tür. Zaten, O bölgenin eti ve kıymasın da ayrı lezzeti vardır. Aslında tüm Trakya bu yönlerden zengin.
Edirne’nin kurtuluşu ülkenin kurtuluşu anlamına gelen bir simgedir aslında Yeni ve çağdaş bir Türkiye demektir.
Edirne, başlı başına bir tarih. Hangi taşı kaldırsan tarihten bir yaprak.Anımsanması gereken o denli çok şey var ki,.. Hele birini anımsamadan olmaz.
Balkan Savaşları sırasında Yunanlılar ya da Bulgarlar Edirne’yi işgal etmişler
Eli silah tutabilecek gençleri Sarayiçi’ne hapsetmişlerdi.. Bununla da kalmamışlar onları günlerce aç ve susuz bırakmışlar.Çoğu ağaç kabuklarını yiyerek açlığını ve susuzluğunu gidermeye çalışmışlardır.
Bu unutulacak bir olay mı? İnsanlık dışı değil mi? Her zaman bu acı anıları yeniden yaşamak için anımsamak gerekir, kanımca.
Bu güzel bayramdan bir gün önce de 24 Kasım Öğretmenler Günü. Böyle bir günde işte ATATÜRK tahta başına geçerek yeni harfleri halka tanıtmış, yeni ABC’nin ilk adımını atmıştır. Böylece Aynı gün başöğretmenlik ünvanını da benimsemiştir.
Sorunlarına rağmen öğretmenlik en saygın mesleklerden biridir.Otuz küsur yıl ben de bu meslekten biri olarak çalıştım.
Meslekle ilgili (hem de çalışırken) bir çok şiir yazdım. Bunların bir bölümü, seçkilerde, dergilerde, ve ders kitaplarında yer aldı. İşte onlardan biri:
------------------------------------------------
ÖĞRETMEN
Çıkar bilimin ışığından yola
En aydınlık tümce
En güzel sözcük
En güzel şiir öğretmen
Büyür meşale meşale
Karanlıklardan
Ses olur türküleşir
Çiçek açar kucak kucak
Yüreklerde öğretmen
Döner kara kara tahtalar
Nasıl beyaza beyaza
Ellerinde nasıl biçimlenir yarınlar
Gelir ülkenin yüzüne renk
Öğretmense bayrak
Usuna vurmuş aydınlıklarda
Bağlıyor buğday başak
Onun erişemediği yerler
Çöle yağan
Gözyaşı çocuklar
N.T
- Uçurtma’dan)
