Kurtuluşumuzun ikinci Adamı Ve Atatürk’ün her yönüyle silah arkadaşı… İsmet İnönü’yü 25 Aralık 1973’te yitirmiştik. Zaman ne çabuk geçip gidiyor, yıllar olmuş.
İsmet Paşa’ın anıları yazmakla bitmez. Ben O’nu Şevket Süreyya Aydemir’in İKİNCİ ADAM yapıtında daha detaylı tanımıştım. O’nu anarken aklımda kalan çarpıcı yaklaşımlarından bazılarını dillendirmeye çalışacğım,elimden geldiğince.
İnönü’yü sevmeyenlerin varlığını çok duydum ve biliyorum. Hani derler ya, ve yakışık olursa şu deyişi “eşeğni dövemeyen semerini dövermiş” anımsatmak istiyorum.
Bir de bir yabancının değerlendirmesine bakalım:
“Prof. Dr. Dankwart,(siyaset bilimcisi), İnönü’yü Dünyada elinde ancak bir diktatörde bulunacak güçten, demokrasiyi gerçekleştirmek için feda eden tek devlet adamı olmanın eşsiz onuruna sahip”
Evet, çok partili döneme geçişin en önemli devlet adamıdır. İktidarı yitirmesine rağmen bunu başarmış, Ana Muhalefet Partisi Genel Başkanı olarak görevini sürdürmüştür. Yani demokrasiye geçişin en önemli devlet adamıdır..
Olayı şöyle yorumlar:
“En önemli yenilgim en büyük başarımdır.”
Gelelim Lozan’a: Ülkenin kaderini belirleyen antlaşmaya. Karaağaç’ın savaş tazminatı olarak alındığı Lozan’da olan bitene.
Bir gezisinde öğretilmiş bir genç önüne çıkarak.”Sen bizi aç bıraktın” der İnönü hemen yanıtını verir: “Evet, aç bıraktım ama babasız bırakmadım”Ölüm yıldönümü nedeniyle Türk ulusuna bir kez daha baş sağlığı diliyorum.
O şimdi sonsuza kadar en yakın arkadaşının yanında yani anıtkabir’de…
Ve Muharrem İnce şiirinden bir bölüm:
ZİNCİR KIRAN ADAM
İSMET İNÖNÜ
Değerini tarih bilir
Bir de biz
Savaş alanında kadar
Barışta
En önde gidenler
Canını dişine takıp
Yurt aşkına
Destan olan kahraman
Gönüllerde sonsuza kadar yaşa
Uğruna can verilen Paşa
