Gülhis Bilgenoğlu’nu Edirne Kız öğretmen Okuluna Edebiyat Öğretmeni atandığı yıl tanıdım. Yıl sanırım 1973 ya da ı974 yıllarıydı. Eşi Niyazi Bilgenoğlu da Edirne lisesine atanmıştı. Zamanla samimiyetimiz çoğaldı. Eşimle Gülhis Hanım sıkı fıkı ahbap olmuşlar , evcek bile gidip gelmeler ürün vermeye başlamıştı. Samimiyetimiz de giderek sağlam bir zemine oturmaya başlamıştı. Hele Ozan Ağacı toplantılarında eşlerimizde bulunmuş şiirler okunmuş, şarkılar türküler söylenmişti . Hele evlerimiz aynı blokta olunca kardeşliğimiz giderek perçinleşmeye başlar. Yani hem meslektaş hem komşu olmuştuk, artık.
İşte Bilgenoğlu’nun o günlerde okuduğu şiirlerinden biri:
BİR BAVUL ZAMAN
Ne kadar yakışmıştık bu kente
ŞİİR GİBİ
Kanat çırpan yüreklerimiz..
Sen , ben ve biz…
Anılarla sulanan bedenlerimiz…
Filizlendi dilimizde bu kentte.
Çiçek açtı düşlerimiz hep
Tüm kapılar açıldı yüzümüze
Korkmadık karanlıktan…
Ad koyduk temellere bu kentte.
Akıştıkça dereler gibi yüreklerimiz.
Soluk aldı, sevgi doldu kıvrım kıvrım sokaklar
Bu kentte…
Tüm kilitlerin anahtarı
Çırıl çıplak emeklerimiz de bu kentte.
Bahar da kışlarımız
Çadıra göçlerimiz
Acısı az yıllarımız bu kentte…
Damakla dudak arası bir tat unutamadığım.
Gülhis Bilgenoğlu
Ailesi ve kendisi has Edirneli doğma büyüme.
Ne yazık ki, erken sayılacak bir yaşta eşini(Niyazi Bilgenoğlu) kaybetme acısını da yaşamış bir dost. Hala acısıyla ve tek başına yaşamını sürdürmekte. Edebi kültürüyle, bilinir ve tanınır çevresinde.
Eşi sağlığında,”yazdığın şiirleri derleyip toplayalım” önerisinde bulunmuş: o da bu öneriye uymuş, ve bu günlere ulaştırmış.Akrabalarını ve iki oğlunun önerisiyle şiirlerini kitaplaştırma isteğine uymuş. Şimdilerde onun peşinde. Yakında yapıtı elimizde olur sanıyorum.
Şiir dosyasını kendi isteği üzerine okudum.Tamamen özge ve özgün özellikler taşımakta. Dili ve anlatımı lirik ve çağdaş şiirin özellikleriyle bezeli. Kişilik yapısını da dizelere yansıtmış. Okudukça okuyası geliyor insanın. Yarınlara kalacak bir yapıt olma özellikleri ozanımız sırtında taşıyor .
Kendisini en içten duygularla kutlar, devamı da gelir umuduyla…. Şiirlerinin bazı dergilerde yayınlandığını da vurgulamak isterim…
Başka bir şiiri:
GÖNLÜM FERMAN DİNLEMİYOR
Sen vardın..
Anılardan çiçekler koparıp
Vazolara dizdiğim günlerde
Yaşıyor muşüm
Yaşatıyor muşsun
Şiirlerce
… Sen yoksun
Anılar dizildikçe usuma bugün
İki gözüm iki çeşme
Ulaştımsa zamanın zerr-i Zayiçesine
Günü sensiz yaşamak nafile
Dünü geceye
Geceyi güne taşımak
Çaresizliği yinelemek belki de…
Düşledikçe zamanı mevsimlerce
Dünde yanmak dünle kavrulmak her gün
Oysa yarın…
Başka bir gün
Başka bir dün…
Lâkin gönül ferman dinlemiyor
Hıçkırıyor
Sensiz yaşamak ne mümkün
GÜLHİS Bİlgenoğlu
NOT:ZAYİÇE: yıldızlar çizelgesi
