Sıcaklar da bastırınca Ve Kurban Bayramı tatili devreye girince ve elini kıyılar…Bizim buralara gidilecek en yakın yerler Ege-Saros Körfezi; ayrıca Karadeniz kıyılarımızda Kıyıköy, İğneada…
Serinlik isterseniz Karadeniz Kıyıları ideal, Deniz isterseniz Saros Körfezi.
İşte bir iki örnek. Kıyıköye uzandığımızda Edirne’de sıcaklık 34-35 dereceleri buluyordu. Kırklareli’ne varınca 2-3 derece düştü. Vize’ye ulaşınca2-3 derece azadı yine. Kıyıköy’ede gitmiştik. ulaşınca, orman ve deniz de devreye girince sıcaklık 29-3o derecelere indi. Ancak,İlk gün gençler denize “yasak” olduğu için giremedi. Yani kimse giremedi. İkinci gün herkese serbestti.
Kıyıköy’e yıllar önceleri de hemen hemen her yaz gittik Örnekse:15 temmuz akşamı ordaydık.Aile dostlarımız Halil-Fatma çifti bize her zaman yardımcı oldular, sağ olsunlar yer buldular.
Yine arife ve bayram olmasına rağmen kalacak yer ayarlayabildiler. Zaten iki gece kalmıştık. Kıyıköy önceki yıllarda nasılsa yine aynı. Yalnızca binalar çoğalmış. Bir tek bankamatik var. Her şey çok pahalı.
Fiyatlar liste olarak yazılı değil. Evlere servis yapılmıyor. En önemlisi de bİlindiği gibi Karadeniz’e girmek. Çok dikkat gerektirir. Dalgaları kapı gibidir. Ayağınızın altındaki kumlar bir anda içeriye doğru dalgalarca çekilir.Bu nedenlerden ötürü çok dikkatli olmak, çok derinlere girmemek iyi olur. Kazan dere ve Papuç dere; yerleşimin biri, kuzeyinden öteki güneyinden Beldeyi kucaklar ve güzelleştir. Oranın kayık gezintileri de ünlüdür. Derelerin bazı yerlerinde piknik yapmak ve Nilüferleri izlemek olası.
Üçüncü sabah kahvaltı ettikten sonra yollara düştük yeniden. Ormanın ve yaban çiçeklerin güzellikleri izleye izleye Kömür köy üzerinden Vize’ye ulaştık.
Nevzat’lara (Benim bir büyüğüm) uğradık. Bahçelerinden biraz domates, üç beş salatalık, ve bir pişimlik taze fasulye yüklenerek yolumuza devam ettik. Amacımız DUPNİSA Mağarasını da ziyaret etmekti.
----------------------------------------------------------------------------
VE DUPNİSA MAĞARASI…
Daha önceleri bir kez daha gitmiştik oralara. O yıllardaki gözlem ve duyumlarımı yansıtmıştım. Ancak bu kez daha derli toplu görüntüler..
Vize’den çıktık yola. Poyralı sapağından Kuzeye doğru yani Demirköy-İğne ada afsalına girdik. Dağları da aştıktan sonra (Yollar çok iyi idi,asfalt) Demirköy’e girmeden, Bu kez de Dupnisa yazısının ve okunun gösterdiği yöne doğru, yani Kuzey-Batı yönüne doğru saptık. Derin ormanların içinde kara ve tozlu yollar git git sona ermedi bir türlü. Sonunda vardık. Öncelikle ince bir dere. Çevresinde çaycılar. En ilginç yanı derenin içindeki masalar ve çay içenler. Tabi ayaklar suyun içinde. Su çok berrak ve soğuk. Orada bir şeyler içerek, dinlendik. İki-üç Km. daha gittikten sonra mağaraya ulaştık. Yenilikler şöyle.Bölgeye girişte araba park yeri. Bayağı geniş ve kullanışlı.Yalnız paralı (10 L.) Mağaraya girişte satıcılar ürünlerini sergilemiş. Yine düzgün ve albenili. Sonra geniş bir boşluk.Mağaranın alt tarafından daha ince bir dere. Derenin hem öteki yanında ve berisinde Satıcılar, masalar, içecek ve yiyecekler… Derenin öte yanları ağaçtan neredeyse yarı karanlık.
Önce isteyenler mağaraya girdiler. Ancak yarım saat sonra çıkabildiler. Ve şunu söyler “Ben böyle mağara görmedim”. Biraz daha oturup bir şeyler içtik.
Bir süre sonra yeniden yollara düştük. Bu dönüş yolu daha düzgün ve Edirne’ye gidecekler için daha kısa. Üsküp’ten geçerek Kırklareli’ne ulaştık. Oradan da Edirne…Yani Gitmeye görmeye ve piknik yapmaya , en önemlisi de serin bir zaman dilini yaşamaya… varsanız gitmeye değer…
Mağara aynı zamanda bir yarasa yuvası ya da cenneti.
Üreme zamanları bir süre kapalı kalıyormuş. Ben içine giremedim.
Not: Mağaraya giriş de büyüklere 20, öğrencilere on liraymış…
